"Per Aspera ad Astra" & Happy 2011!

Allereerst een meest gelukkig nieuw jaar!
Hopelijk zijn jullie net zo gelukkig als ik het jaar 2011 in gegaan. In Suriname begint het al op oudjaarsdag waar je rond 9u in de ochtend al op straat feest kan vieren. Iedereen trekt naar de Domineestraat (de grote winkelstraat van Paramaribo) waarbij de winkeliers een estafette houden in het afschieten van meerdere duizendklappers, die soms makkelijke meer dan 10 meter lang zijn. Hoop lawaai dus en heel veel rook, maar zeer gezellig want de zon schijnt, iedereen is in opperbeste stemming en overal klinkt muziek vandaan en uiteraard Suriname zal Suriname niet zijn; er is vollop eten en drinken te krijgen.
In loop van de middag zijn er nog meer feestjes om te bezoeken. Ik was heerlijk de hele middag op straat niets prettigers om met vrienden te genieten van zon, muziek en een hoop andere vrolijke mensen. Ik heb gefeest tot aan de avond en rond elf uur weer huiswaarts om rustig met mijzelf en een inspirerend meditatiemuziekje het nieuwe jaar ingeluid. Genoten van het vuurwerk om mij heen en zelf nog wat vuurwerk voor mij poort afgestoken ( in Suriname is het gewoonte om ook vlak voor je poort knallers (pagara’s) af te steken zodat de boze geesten het huis uit blijven).

En toen was het jaar 2011 begonnen.
In mijn horoscoop voor het jaar 2011 stond in het Latijns: “Per aspera ad Astra”:, dat betekend: ‘Langs moeilijke wegen bereikt men de sterren’ en zo geld het zeker voor mij. Het jaar 2010 was geen makkelijk jaar. Ondanks enkele mooie hoogtepunten heeft mijn persoonlijke weg enkele grote bergen moeten beklimmen. Waar ik weer ontzettend veel van geleerd heb, maar eenvoudig was het niet. Daarom heb ik (gelukkig) ook ontzettende zin om 2011 goed te beginnen en dat is met al die vrolijkheid om heen wel gelukt. Het voelt dan ook ten opzichte van het vorige jaar dat dit een voorspoedig jaar zal worden.

Dat ik bergen moest beklimmen afgelopen maanden was ook de reden dat ik mij even niet kon zetten tot het schrijven van mijn blog. Veel mensen mailde mij hierover, excuus voor deze teleurstelling. Maar mijn energie is weer voor een groot deel terug en ga op weg naar de sterren!

Dan terug naar Suriname en wat ik hier allemaal uitspook.
Het project heeft een rustige aanloop gehad, we zijn begonnen met persoonlijke begeleiding van leerlingen van het speciaal basisonderwijs. Wat best schrikken is over het niveau van deze kinderen die soms als 13, 14 en een enkeling zelfs al 15 jaar is en nog niet goed kan lezen, schrijven of rekenen. Dus het begeleiden van deze kinderen is een dankbare taak. Medio januari zal ik starten met de naschoolse begeleiding en daaraan gekoppelde activiteiten. Nu ben ik bezig met begeleiders (lees buurtmoeders/vaders en studenten) te enthousiastmeren de kinderen te begeleiden tijdens deze activiteiten. Sommige ouders reageren echt heel positief en zijn blij dat er iets staat te gebeuren in hun wijk voor de kinderen dus dat werk altijd stimulerend niet waar?!

De samenwerking met Apana wordt vanaf dit jaar gesplitst, zij zal zich meer gaan richten op een project welke zij graag voor de oudere jeugd in Su wilt opzetten en ik zal mij voornamelijk gaan richten op het naschoolse project in Flora. Voor het Flora project heb ik dus per direct een vacature voor een sparrings cq samenwerkingspartner hier in Su, iemand geïnteresseerd?? ;-)

Voor de rest zijn er voor de kids op Flora verschillende evenementen georganiseerd, de laatste was op Kinderdag (Sinterklaas), dat was een succes. Op www.facebook.com/opodoro kan je alles hierover lezen en zien. En natuurlijk ook via facebook vriend van Opo Doro worden! Doen hoor!!

En wat Justitie betreft ja ja daar komt eindelijk deel 3 aan. Maandag 10 januari om 9.00u moet ik op gesprek komen bij het hoofd van de afdeling Justitiele Kinderbescherming, de afdeling waar ik eerder al een week had gewerkt. Dus ik ben erg benieuwd wat hier uit komt en of ze mijn verzoek tot partime dienstverband gaan inwilligen. Dus dit wordt vervolgd. ;-)

En voor de rest hou ik het erg rustig hier, geen avonden stappen of dansen, gewoon lekker op tijd naar bed met natuurlijk soms een uitschieter... Maar dat gaat mij ook niet meer gemakkelijk af zeg. De dagen na het feesten van oud op nieuw moest ik echt dagen bij komen. Wat een verschrikkelijke ontdekking zou het nou echt komen dat je al boven de 35 bent? Nee vast niet, ik moet gewoon meer gaan sporten.En vaker in de fruitbomen gaan klimmen om vers fruit te bemachtigen ;-). Misschien moet ik het basketballen hier weer oppakken, heb ik ook al een tijdje niet meer gedaan.

Ik fiets wel veel aangezien ik nog steeds geen auto heb, want dat is nu toch echt wel een noodzaak, helemaal in deze regentijd is het geen pretje alles op die tweewielige mercedes te doen. Dus mochten jullie nog iemand kennen die een autootje overheeft….

Nou voor nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte van het leven hier in Su. En waar ik nog steeds zo nu en dan in een deuk over kan liggen is van sommige uitspraken hier. Ik zal er eentje met jullie delen. Ik zat een tijdje geleden met een vriendin gezellig na te kletsen nadat we in de bioscoop waren geweest. We zaten op een bankje lekker relaxed met onze blote voeten in kleermakerszit. Komt een bewaker aan en zegt: "Maar dames jullie voeten zijn te hoog hoor" en "trouwens dat staat toch ook niet mooi?” Wat hij dus eigenlijk bedoelt, 'haal je voeten van die bank en ga netjes zitten'. Maar dan met een relaxte toon en suri accent, echt heerlijk dit soort dingen. You got to love the people over here! I do!

Misschien lukt het mij nog wat foto;s te plaatsen komende week en ik zal laten weten wat er uit het gesprek van Justitie komt.

Brasa,
Marleen
Ps. Vergeet niet dat je er een mooi jaar van moet maken, niet alleen in januari maar iedere dag.

“Vrijheid is het enige ding dat je niet hebben kunt als je niet bereid bent het ook aan anderen te geven” (William Allen White)