Hiep Hiep Hoera, ze zijn er!!

Om maar meteen met de 'kastjes van de muren' in huis te vallen..... de lading is eindelijk in mijn bezit!
Afgelopen donderdag kreeg ik een telefoontje dat ik naar de haven kon komen om de spullen op te halen. Uiteraard wilde ik het pas echt geloven als ik de dozen met eigen ogen zou zien, want je weet maar nooit wat er allemaal per ongeluk... nog tussen kan komen. Nog veel leuker trouwens was de dag ervoor, toen ik door de douane om 14.10u werd gebeld met de mededeling dat ik die dag de dozen kon ophalen, maar wel graag vóór 14.30u!! grappenmakers hoor die gasten!

Maar goed donderdag toch met enigzins zenuwachtig gevoel opgestaan, de meiden opgehaald en op naar de haven. Harry had voor vervoer van de pallets gezorgd en nu was het alleen nog wachten op, natuurlijk, een paar stempels en betaling van allerlei kosten. Het begon er op te lijken dat het dit keer echt zou gaan lukken. We kregen te horen dat de dozen helemaal achter op de haven stonden en om hier te komen moest je weer een apart pasje hebben. Dus moesten we daar weer achteraan. Maar gelukkig kon de chauffeur van Harry aan zo'n pasje komen, dus hij kon de spullen moeiteloos gaan ophalen.
Wij wilden heel graag mee, maar dat kon alleen maar als je een reflectievestje had en veiligheidsschoenen. Dus was het wachten bij de poort van de haven totdat de pallets eruit werden gereden.
Helaas lukte het mij niet om bij dit memorabele moment bij de havenpoort aanwezig te zijn, aangezien ik op dat moment in een gebouw daarnaast de betalingen moest doen. Maar Fleur en Jennifer hebben de honeurs waar genomen en het een en ander vastgelegd. Ondanks dat het ten strengste was verboden om op de haven te filmen.
Toen ik eenmaal de volle palletjes voor me uit zag rijden viel er een zware last van bezorgdheid van me af. En ik realiseerde dat het 'gewoon' gelukt is! Alles zag er nog net zo netjes uit als het in Amsterdam was ingepakt, mede dankzij de hulp van mijn broer, die voor het materiaal heeft gezorgd. Nogmaals bedankt, broer!
De pallets hebben we uitgeladen op de school van Harry en van daaruit weer gereden naar een opslag, waar ze totdat de scholen hier weer beginnen in oktober kunnen blijven liggen. Tijdens het uitladen werd duidelijk hoeveel het eigenlijk is geworden. En dan te bedenken dat ik al deze dozen eigenhandig nog ingepakt heb en bij de Albert Heijn iedere keer weer om bananendozen beedelde. En dan ook nog te bedenken dat dit idee begonnen is met de gedachte, "ach, als ik tien of twintig dozen mee kan nemen, dan is dat toch fantastisch". Het zijn er uiteindelijk 82 geworden!!! Erg prachtig om te zien wat jullie allemaal hebben bijgedragen.

Nadat ik het hoofdstuk 'dozen' enigzins kon afsluiten, hebben we ons geconcentreerd op de volgende stap; het inventarriseren van wees-en kindertehuizen. (Tussendoor lobby ik ook nog voor een baan hier, en laat zo nu en dan mijn visitekaartje vallen, maar dat komt vanzelf wel goed.) Afgelopen dagen zijn we hier erg druk mee geweest en hebben we zelfs een klein micro projectje opgezet, door de schoonmaakster van het appartement van Fleur en Jen een nieuwe naaimachine te geven en in ruil hiervoor naait zij voor ons lakens voor de kinderhuizen. Zo snijdt het mes aan twee kanten en wellicht zullen er meer van dit soort initiatieven gaan volgen.

Deze week hebben we veel afspraken gehad met instanties omdat ik besloten heb om officieel een stichting te gaan oprichten. Dat maakt het werk hier wellicht makkelijker en ook ondersteuning vanuit Nederland kan hierdoor groeien en versterken. Maar dat is weer een heel ander hoofdstuk, we zitten er nu nog middenin dus als dit allemaal duidelijk is zal ik jullie weer berichten.
Wat nog wel leuk om te melden is dat wegens het vertrek van as zaterdag van Fleur en Jennifer, we een eerste afspraak met een kindertehuis (welke kinderen met HIV opvangt) hebben gemaakt, zodat zij ook nog een donatie van de spullen hier kunnen meemaken. Want deze twee meiden zijn hier dan wel op vakantie maar eigenlijk heb ik enorm veel tijd van hun geroofd door al deze activiteiten. Ook hebben zij onzettend veel contacten in Nederland gelegd die ook verschillende spullen hebben gedoneerd. Echt top van ze!! Ook via deze weg, bedankt Fleur en Jennifer, zonder jullie ondersteuning en inzet waren afgelopen dagen niet zo succesvol verlopen.

Ook mailen mensen mij nog steeds omtrent spullen, vooral blijven opsparen hoor, want het is inmiddels alweer zoveel dat de kans erg groot is dat er een tweede lading richting Su komt (misschien ergens in november). Dit keer wat beter voorbereid dan de eerste lading. Als jullie spullen hebben kunnen jullie mij persoonlijk mailen dan zal ik hierop reageren.

Voor de rest geniet ik tussendoor van alles wat me allemaal overkomt. Ik ben aardig door de stad aan het scheuren, dus mijn weg vinden (letterlijk en figuurlijk) gaat ook al goed. Vorige kwam ik in de stad zelfs mijn oude buurvrouw tegen waar ik als kind jaren onder heb gewoond. Ze was hier op vakantie, grappig hoor.
Trouwens van het hoofdstuk 'koken' word ik steeds blijer in mijn kleine keuken. Ik maak nu zelfs al mijn eigen verse!! vruchtensiroop.
Wel moet ik bekennen dat ik vandaag even langs de eerste Burger King in Suriname ben geweest. Deze is namelijk afgelopen maandag geopend en dat wordt hier nogal als groot nieuws gezien, kranten en televisie kunnen er niet over ophouden, dus ik was even nieuwsgierig...

En wat het missen van Amsterdam betreft, het voelt tot nu toe nog oke. Ik ben er pas 4 weken, al voelt het alsof ik er al maanden ben. En heb eigenlijk nog weinig tijd gehad/genomen om echt even stil te staan wat ik achter heb gelaten. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat ik al mijn lieve vrienden en familie niet mis. Ik hoop dat jullie het allen goed gaat. Ik zal een beetje van mijn dagelijkse 36 graden opsturen, want volgens mij is het daar rond de 16?? He wat vervelend nou ;-D
In mijn huisje heb ik inmiddels allerlei spulletjes hangen die mij aan thuis herinneren en ook de kaarten die ik ontvang staan keurig opgesteld, dus iedere dag komt mijn oorspronkelijke thuishaven voorbij. Ik zal de volgende keer een filmpje van mijn stulpje op het weblog zetten. En vandaag ook nog de Koningin gehoord tijdens haar troonrede, dus NL is lang niet zo ver weg, Ali B, Yosser en anderen schieten ook geregeld voorbij op de radio.
Morgen heb ik een afspraak met een notaris ivm het oprichten van de stichting dus ik ben benieuwd, dan gaat er weer een nieuw balletje (lees:hoofdstuk) rollen. Jullie horen van me.



~Marleen~