Project Play & Learn van start!

Nou mensen de kop is er af en wat van een kop was het. Dinsdag 23 juni jl. begon mijn project Play & Learn met gezellige muziek van een brassband die ik had gevraagd om te komen spelen.
Maar voordat deze dinsdag plaatsvond, kon je mij vinden bij de radio om reclame te maken, bij de krant om advertenties te plaatsen, bij de winkels om posters op te hangen, bij scholen om de directeuren warm te maken om hun kinderen te sturen, en tenslotte liep ik elke dag in de wijk rond om huis aan huis meer dan 500 flyers in de bus de duwen. Een hoop werk als je het allemaal in je eentje moet doen, maar het had een goed doel, dus ik deed het graag. En ach, ik had weer wat beweging, want dat sporten is weer op een laag pitje komen te staan. Wel probeer ik 1 x per week mee te trainen met de basketball veteranen vrouwen van Yellow Birds, dit doen ze op een heerlijk tempo trouwens ;-). Dus hopelijk kan ik nog een beetje meekomen met mijn team in A´dam.

Het weekend voor de 23e juni was ik echt heel erg zenuwachtig, ik dacht er komt geen mens op af, ondanks dat de advertenties toch al een paar inschrijvingen hadden opgeleverd. Vooral het eerste telefoontje van een moeder om haar kind in te schrijven maakte het allemaal echt. Nu kon ik niet meer terug, het zou nu gaan gebeuren.
Maar al mijn zenuwen waren onnodig, ik moest op de dag van de start zelfs ouders teleurstellen omdat ik al vol zat en geen kinderen meer kon inschrijven, fantastisch toch!
De media was ook gekomen en af en toe werd er een camera inclusief microfoon onder mijn neus geduwd.

De dag na de inschrijving, de 24e, had ik de eerste groep kinderen. In het project heb ik een verdeling gemaakt van twee groepen. Een groep van 6 tot 12 jarigen (zij komen op dinsdag en donderdag middag) en een van 12 tot 16jr. Woensdag had ik de ´oudere´groep, een leuk klein groepje (18 kids) die zichzelf ook goed konden vermaken. Een vriendin van mij kwam langs om sieraden met ze te maken en ja ook de jongens gingen tot mijn verbazing druk aan de slag met de nylon draadjes en tientallen kraaltjes. Die dag kwam ook het 10 minuten jeugdjournaal langs om te filmen, zij hadden mij een dag van te voren gebeld om te vragen of ze mochten komen, nou ja duhhhh, natuurlijk! Wel tof hoor dat zij míj belden, ze hadden namelijk mijn intervieuw in de krant gelezen en het leek ze een leuk project. De uitzending kan je zien op www.jeugdjournaal.sr en dan de uitzending opzoeken van 25 juni: Play & Learn in Geyersvlijt. (ben mijn Amsterdamse accent duidelijk nog niet kwijt ;-).

Dankzij jullie donaties heb ik veel kunnen bekostigen en een goede start kunnen maken met reclame materiaal en het aanschaffen van eten en drinken voor de kinderen tijdens het project en nog enkele andere materialen. Het was nog niet genoeg om alles te dekken maar door het creeren van mijn netwerk wierp het nu zijn vruchten af en waren er enkele bereid mij te sponseren. En met wat inbreng van eigen geld ziet het er naar uit dat alles gaat lukken.

Op het programma staan verschillende organisaties die ik heb uitgenogd om voorlichting of een workshop te komen geven aan de kids (Politie, Brandweer, jeugdtandarts, Kindertelefoon, etc). Daarom heb ik het project Play & Learn genoemt, we gaan leuk spelen en knutselen, maar ik wil de kinderen ook iets bijbrengen middels educatie. De laatste dag van het project op 30 juli heb ik een dagje uit voor de kinderen gepland. Dan wil ik een bus huren om met z´n allen naar de Paramaribo ZOO te gaan en dan krijgen ze ook nog een warme maaltijd. Nou dat moeten toch fantastische weken worden voor een kind en een mooie ervaring om mee te nemen.

Waar ik natuurlijk ook heel trots op ben is dat ik Letitia Vriesde in mijn project hebben kunnen binnen halen. Zij en haar team zullen elke donderdag met de kinderen atlethiek oefeningen gaan doen. Voor diegene die niet weten wie deze Surinaamse beroemdheid is, denk maar in de trend van gouden medaille op de Olympische spelen voor Nederland een flink aantal jaren terug, net zoiets als Clarence Seedorf, maar dan in een andere tak van sport.

Al met al, is het project fantastich van start gegaan en heb ik er zin in om de komende weken met de kids bezig te zijn. Afgelopen donderdag was al een goed voorbeeld.
Er kwam een nieuwe jongen bij de groep en hij had al meteen ruzie, na een paar tellen even bijkomen, glaasje water en wat rustgevende woorden van zuster Marleen (zoals ik hier door de kids eerbiedig genoemd wordt) kon hij weer verder spelen. Eerst wilde hij helemaal niet meer, hij wilde alleen maar wraak nemen, maar toen ik hem zo heerlijk zag lachen tijdens het touwtje springen, dacht ik ja dit is het. Nu kan je gewoon lekker kind zijn en hoef je niet altijd zo boos te zijn en alles alleen maar op te lossen met vechten. Iets wat veel kinderen hier leren omdat dit vaak door hun voorbeeldfiguur ook zo gedaan wordt en het daarnaast ook een overlevings mechanisme is. Even kind kunnen zijn, daar is bijna geen ruimte meer voor, je moet vooral stoer, sterk en niet slap zijn. Nou niet bij Play & Learn hoor, wees maar lekker kind!

Om de eerste week van het project voor mezelf een beetje ontspannend af te sluiten heb ik mijzelf getrakteerd op een mooie zilveren ring en een avondje uit, al was het in mijn eentje. Brassbands en dansgroepen traden op dus dat kon gezellig worden. De show zou om 19u starten, dus ik, zo aangepast als ik al ben, dacht ik.. Ik zorg dat ik er om 21u ben dan is het vast al lekker op gang. Niets was minder waar hoor, de zaal was nog zo goed als leeg. Pas twee uur later begon het zich aardig op te vullen. Een andere ontdekking was dat het mobieltje tegenwoordig gebruikt wordt als aansteker als er een romantisch liedje komt. Niks geen gezellige vlammetjes van aanstekers in de lucht, nee gewoon een kleine zee van fel blauw licht van het scherm van de kleine, steeds handzamer wordende telefoons. Hopelijk wordt de openhaard ook niet vervangen door een rij van led lichtjes (of ben ik al te laat, bestaat zeker al he...?).

Nog een klein extraatje voor mezelf is dat ik sinds 15 juni eindelijk met mijn spaanse les gestart ben. Het wordt hier gratis gegeven twee keer in de week 1,5 uur per keer, drie maanden lang en nog gratis leermateriaal ook. Fijn toch he Suriname!

Nogmaals bedankt voor jullie steun, dit is ONS project geworden.



Liefs Marleen & Budah(hij groeit goed en is nog steeds lief, al heeft hij wel mijn leesbril gemolt..)

ps. 1
Het gaat er niet om wat je hebt maar wat je doet met hetgeen je al bezit.

ps. 2
De foto's van het project staan in het vorige bericht.